Έχω καιρό να σας Γράψω και δεν ξέρω από που να αρχίζω να μαζεύω τον μίτο τις αριάδνης... έχουμε και λέμε ...
Μετά από την Ψάθα και την πρόκριση για το Σπάρταθλο άρχιζε η μικρή προετοιμασία για την Καρδαμύλη δυστυχώς όμως αρρώστησα την εβδομάδα διεξαγωγής του αγώνα και χάθηκε και αυτή η μικρή περιπέτεια στις πλαγιες του Ταΰγετου... από τότε... έβαλα πλώρη για τον Olympus Mythical Trail όπου η μεγαλύτερη προπόνηση έγινε στις 10/06 με 57 χιλιόμετρα βουνού (κακοτράχαλου) σε 10:30 ώρες περίπου με +3300m υψομετρικής διαφοράς... Ομολογώ πως οποτε την κάνω αυτήν την διαδρομή μου βγάζει την πιστη... σε οποιεσδήποτε συνθήκες... Προσωπικά αναφέρω το ρεκόρ μου στην διαδρομή είναι 10:04... αλλα με την παρούσα μου κατάσταση τόσο μπορούσα... Η προπόνηση έγινε μαζί με δυο πολύ καλους φίλους/συναθλητές τον Σταυρο και το Βαγγέλη... Από την αρχή φάνηκε ότι θα ξεμακραίνανε σε σχέση με τον δικό μου ρυθμό... Αυτο το κατάλαβα, και δεν πίεζα πλέον να αλλάξω τον ρυθμό μου... με αποτέλεσμα ιδιαιτερα προς το τέλος τις διαδρομής να με περιμένουν σε κάθε ρυάκι και πηγή... ακόμα και στις κατηφόρες δεν μπορούσα να ακολουθήσω τον ρυθμό τους.. και έτσι αποφάσισα να πάω με τον δικό μου ρυθμό... Ο Βαγγέλης φαινότανε σε αριστη κατάσταση ακόμα και μετά από 9 ώρες τρεξίματος, ο Σταυρος για πρώτη φορα τα πήγε πολύ καλά και ακολουθούσε τον ρυθμό του Βαγγέλη στα πιο πολλά κομμάτια τις διαδρομής...Γενικά η Διαδρομή είναι πολύ δύσκολη και τεχνική έχει πολλών ειδών terrain από ΠΑΡΑ πολύ τεχνικά μέχρι και ωραία ισαδια με πευκοβελόνα, έχει ακόμα και διάσχιση κορυφογραμμής...
Μετά από αυτό ακολούθησε ένα είδος ξεκούρασης για περίπου 2 εβδομάδες και σβήσιμο μέχρι τον Mythical trail... Σε γενικές γραμμές φέτος έχω κάνει πιο λίγες αναβάσεις από πέρσι λόγω του τραύματος και του ελαιομαζεματος, πέρσι ο χειμώνας πριν πιάσουν τα πολλά χιονια έκανα σε πολύ αργό ρυθμό μεγάλες πορείες, αυτές έλειψαν φέτος... Το μεγάλο στοίχημα φέτος είναι να μην περάσω ποτε την κόκκινη γραμμή της κοπώσεως και για αυτό θα προσπαθήσω να πάω στο Όλυμπο λιγότερο προπονημένος και πιο πολύ ξεκούραστος αφού μετά από τον αγώνα πρέπει να προετοιμαστώ για το Σπάρταθλο... Φρονώ ότι 2 εβδομάδες κολυμβητηρίου θα επιταχύνουν την αποκατάσταση.. Άλλο ένα σημαντικό στοιχειο είναι ότι δεν πρέπει στον αγώνα του Ολύμπου να πάω αγωνιστικά... αλλα πρέπει να το δω σαν προπόνηση ή δεν πρέπει να πιέσω πολύ τον εαυτό μου, αυτό είναι και το πιο δύσκολο απόλα πιστεύω... Ο Ολυμπος έχει μια παρατεταμένη ανηφόρα περίπου +3000m με αποτέλεσμα να μου βγαίνουν κράμπες όταν φτάνω στο ανώτερο του σημείο, εδώ θα επιστρατεύσω τα Μπατον που έχω πάρει, που μπορεί να μου κόψουν ταχύτητα, αλλα νομίζω ότι θα ξεκουράσουν τα πόδια μου τουλάχιστον στην αρχή με αποτέλεσμα να φτάσω φρέσκος στο σκολιό... Ο Olympus mythical trail είναι ένας καινούργιος αγώνας όπου θα πρέπει να περάσουν κάποια χρονια ώστε να εδραιωθεί σαν "αγώνας" στον Ολυμπο... και έτσι θα πρέπει εμείς οι δρομείς να τον δούμε...
Το Σάββατο προς Κυριακή κάναμε περίπου 2:30 ώρες μια διαδρομή στο βουνό την νύχτα 1:00 το πρωί σαν προσομοίωση... που ήταν κάτι ιδιαίτερο για εμένα. Καταρχήν το συναίσθημα που έχεις όταν το τρέχεις το βραδυ είναι πολύ διαφορετικό, προσηλώνεσαι πιο πολύ στην διαδρομή και οι ανηφόρες ίσως να βγαίνουν πιο εύκολα γιατί δεν βλέπεις (πόση ανηφόρα έχεις ακόμα). Επειδή δεν υπάρχει ζεστη η διαδρομή είναι πολύ πιο ευχάριστη. Ομολογώ ότι στις ανηφόρες μπορούσα να ακολουθήσω τον Σταυρο αυτήν την φορα.... Οι κατηφόρες το βράδυ θέλουν πολύ προσοχή, αλλά και σε συνδυασμό ότι πλησιάζει η ημερομηνία διεξαγωγής του Olympus Mythical Trail πηγαίναμε ωραία και στρωτά...
Από εδώ και πέρα νομίζω ότι θα κάνω μικρά δεκαρια στο πάρκο του Σαϊνοπουλείου. (το πολύ να κάνω ένα 15ari...) υπάρχει πρόταση να κάνουμε με τον Σταύρο μια πολύ μικρή διαδρομή βουνού (10km, με +850m με τα πρώτα 4.9 χιλιόμετρα)... αλλα νομίζω ότι δεν μου χρειάζεται... προς το παρόν αυτά...
