ROUT 2010

rout 2010 100miler

Είναι λίγο αργά για περιγραφές αλλά χρωστάω και εγώ την περιγραφή της εμπειρίας μου στον Rout 2010... 

Ξεκινήσαμε από την Αθήνα μια δυνατή ομάδα αθλητών ο καθένας με τις ιδιαιτερότητες του ...εγώ ο Βαγγέλης ο Nίκος και ο Γιάννης... Φτάσαμε στο δασικό χωριο μετά από 6-7 ώρες... και οργανωθήκαμε για την εκκίνηση που δινόταν την παρασκευή στις 5-6 το πρωί. Όλα πήγαιναν ρολόι, ούτε αχίλλειους, ούτε τραυματισμούς, ούτε τίποτα αυτήν την φορά, μετά από τον αγώνα μου στις Άλπεις είχα κάνει άλλες τρεις προπονήσεις στο βουνό, όλες πάνω από 2000m θετικής υψομετρικής ενώ η τελευταία 2 εβδομάδες πριν τον ROUT ήταν +2700m... ίσως και αυτό να μου κόστισε στο τέλος... 

Μπαίνουμε στον αγώνα όλα χαλαρά και καλά. Στην αρχή στον χωματόδρομο πηγαίνω μαζί με Βαγγέλη και Νίκο... όταν μπαίνουμε στο μονοπάτι των καταρρακτών ο καθένας πηγαίνει με τον ρυθμό του, μέχρι να συνηθίσουμε τις κλήσεις το έδαφος κλπ. Σε κάποια φάση συναντάω ένα γκρουπάκι με Βαγγέλη, Πολυχρονίδη και Νίκο... Η κατηφόρα πάει ωραία και στρωτά εγώ χάνομαι όμως καμιά φορά μέσα στο σκοτάδι και το γκρουπάκι αρχίζει και ξεμακραίνει... έπειτα από λίγο συναντώ τον Νίκο... <<εσύ για να πηγαίνεις έτσι κάτι θα ξέρεις>> του λέω και αποφασίζω να μην τον προσπεράσω... πηγαίνουμε για λίγο μαζί... περνάμε όλα τα ρυάκια μαζί χωρίς να βραχώ, ενώ ο Νίκος παραπατάει και πατάεϊ μέσα στα νερά. Με τον Νίκο φτάνουμε στο τελευταίο ποτάμι μαζί, αυτός βγάζει σακούλες και περνάει, ενώ εγώ κάθομαι και βγάζω τα παπούτσια/κάλτσες για να διασχίσω το ποτάμι κάθομαι στην άλλη άκρη στεγνώνω πόδια κλπ και συναντώ την  Δημητρη.T, αυτός περνάει απέναντι με προσεκτικές κινήσεις και συνεχίζει μαζί με ένα νέο δυνατό παιδί, Θεμιστοκλή.A. Από εκεί συνεχίζει ένας ωραίος χωματόδρομος όπου συναντάω και πάλι τους (Δημητρη.T + Θεμιστοκλή.A) όπου έχουν σταματήσει για λίγο, εγώ συνεχίζω χωρίς κανένα πρόβλημα...

 Από εκεί συνεχίζει ένα ωραίο κατηφορικό κομμάτι μέχρι να βγείς σε έναν δρόμο όπου το διασχίζεις και συνεχίζεις για την Πρασινάδα... σε κάποιο σημείο μπαίνω μέσα σε ένα χωματόδρομο και αντί να ακολουθήσω το σηματοδοτημένο μονοπάτι συνεχίζω την πορεία του χωματόδρομου περνάνε 5, 10 ,15 λεπτά και με βγάζει σε δρόμο πάλι ... καταλαβαίνω ότι κάτι δεν πάει καλά και επιστρέφω με ανηφορικές τραβερσες μέχρι να ξαναμπώ μέσα στο μονοπάτι του αγώνα, και έτσι από περίπου 8ος χάνω περίπου 7 θέσεις και είμαι περίπου στη 15η θέση, εδώ κάνω ένα λάθος και ΠΡΟΣΠΑΘΩ να ανακτήσω τις χαμένες θέσεις πράγμα που μου ΤΟΝΙΖΕΙ ο Νίκος Κίτρινος, Αλλα δεν τον ακούω και συνεχίζω τον αγώνα μου. 

 Φτάνω Πρασινάδα, σε μια σχετικά καλή κατάσταση αλλά αγχωμένος για το λάθος μου , και συνεχίζω...από εκεί προσπερνάω μερικά άτομα και φτάνω στο πρώτο δυνατό γκρουπάκι πριν τις μεγάλες κατηφόρες τις Οξίας... (Παπουνίδου, Καμαριανάκης, και πάλι Θεμιστοκλής και Goutobre...), εδώ το γκρουπάκι πάει καλά με ωραίο ρυθμό οπου τους παρασέρνω, και πηγαίνω λίγο γρήγορα στις κατηφόρες... φτάνουμε στη Ζαρκάδια (40Km) και είμαι και πάλι 7ος. Με το γκρουπάκι αυτό φτάνουμε μαζί σχεδόν στο 3ο  κεντρικό σταθμό (Κρούσοβο) κάθομαι τρώω ζυμαρικά και ετοιμάζομαι για την αναχώρηση μου... Τονίζω ότι έχει αρχίζει να βραδιάζει και να χιονίζει... Ξεκινάω ενώ έχουνε αρχίζει να (Ζελεδιαζουν) οι Μύες μου... και να πονάνε, σκέφτομαι ότι έχω αρκετό αγώνα μπροστά μου και ότι θα μου περάσει αλλά όσο περνάει ο χρόνος οι γενικοί πόνοι στα πόδια μου δυναμώνουν...

Από εδώ και πέρα αρχίζουν τα προβλήματα... Συνεχίζοντας προς τον 4ο  κεντρικό σταθμό ... η Ναταλία,  ο Ν. Κίτρινος, ο Θεμιστοκλής, ο Καμαριανάκης χάνονται  μέσα στο σκοτεινό δάσος... ενώ έχω προβλήματα και στην κατηφόρα όπου έχουν αρχίσει τα πόδια μου να αγκυλώνουν... φτάνω στην Πυραμίδα 81Km και κοιτάω ότι είμαι στη 10η θέση... αλλα οι κατηφόρες πηγαίνουν όλο και πιο αργά...

Σε κάποια φάση πηγαίνουμε μαζί με τον Καλλικράτη G. αλλα μόλις βγαίνουμε στον χωματόδρομο μέχρι το 4ο  σταθμό αρχίζει και ξεμακραίνει... Ενώ μπαίνω στον 4ο  σταθμό Άλικοι 102Km ο Goutobre είναι έτοιμος να φύγει ... από εδώ και πέρα αρχίζουν τα σοβαρά προβλήματα. Κάθομαι στον σταθμό αλλάζω μπλούζα, τρώω κάτι, και περνώ ένα ντεπόν για τους Πόνους στα πόδια μου. Ενώ φεύγω από τον σταθμό μόλις μπαίνει στον σταθμό ο Μπαμπατσος Α. με προβλήματα υποθερμίας, το ντεπόν αρχίζει και ενεργεί, μετά από μισή ώρα και έτσι μπορώ και τρέξω για λίγο αλλά μετά από μια ώρα, πάλι αρχίζουν οι πόνοι  που με καθυστερούν παρα πολύ στο κομμάτι αυτό του μέγα ρέματος που βγαίνει πολύ δύσκολα... είμαι για τα καλά μέσα στο πυκνό σκοτάδι πρωινές ώρες, με τον Νέστο στα δεξιά, μέσα σε πυκνή σχεδόν καταθλιπτική βλάστηση... και οι πόνοι να είναι αβάσταχτοι... εδώ με περνάνε αρκετοί αθλητές και φτάνω στη Ζαρκάδια στη 13η θέση... έχω σκοπό εδώ να σταματήσω η να ξεκούραστο μέχρι το κλείσιμο του σταθμού, και να συνεχίσω με τον χρόνο που μου απομένει. Οι διασώστες με βοηθούν να συνέλθω και στην σκηνή συναντώ τον Θεμιστοκλή με προβλήματα και αυτός, αλλα είναι διατεθειμένος να συνεχίσει ακάθεκτος...  μετά από 1:30h  περίπου η κατάξη μου δεν έχει αλλάξει και αποφασίζω να συνεχίσω. Οι ανηφόρες της Οξίας βγαίνουν καλά με καλο ρυθμό για την κατάσταση μου, αλλά  μόλις τελειώνει η επήρεια του παυσίπονου στη Ζάρκάδια πάλι αρχίζουν οι αφόρητοι πόνοι... φτάνω στη Σιλί, πρωινές ώρες με την Ανατολή και παχνί γύρο μου από τις χαμηλές θερμοκρασίες, εδώ από την ενδοεπικοινωνία σε έναν σταθμό ακούω ότι ο Βαγγέλης μόλις τερμάτισε... (χάρηκα πολύ γιατί έχουμε κάνει ΠΟΛΛΕΣ προπονήσεις μαζί στον Ταϋγετο) εδώ συναντώ τους πρώτους αθλητές του ROUT trail ... και όλους τους υπολοιπους μέχρι την Πρασινάδα. Κάθομαι και τρώω στην Πρασινάδα, και ακούω μια φωνή πίσω μου, είναι ο Δημήτρης T. με τον Καζούρη.Δ είναι σε πολύ καλή κατάσταση και συνεχίζουν δυνατά για το τέλος. Εχω φτάσει σε σημείο να παρακαλάω για ανηφόρα γιατί τα πόδια μου κλειδώνουν στην παραμικρή κατηφορική κλίση, και φτάνω τελικά στην μεγάλη ανηφόρα του Θεολόγου, πραγματικά υπέροχο κομμάτι, αλλά μόνο όταν έχεις πόδια να το τρέχεις... μέσα στο δάσος μόνος μου οι ώρες φαίνονται αιώνες... και παρακαλείς να βγείς να δεις λίγο ουρανό, τελικά φτάνω στη κορυφή, και με βοηθούν και πάλι οι διασώστες να με συνεφέρουν, από εδώ και πέρα... 155Km έχω μια κατηφόρα, και μια ανηφόρα μέχρι τους καταρράκτες, και έναν ελαφρά ανηφορικό χωματόδρομο μέχρι τον τερματισμό... λίγο πριν τον χωματόδρομο που σε οδηγεί στον τερματισμό συναντώ τους πρώτους από το Ροδόπη Trail και με προσπερνούν και αυτοί... για τον δικό τους τερματισμό. Φτάνοντας στο χωματόδρομο κάθομαι για λίγο στον σταθμό και αρχίζω τα τελευταία 8Km αγώνα μετά από 37 ώρες αγώνα. Δεν μπορώ να τρέξω πλέον και ο δρόμος με δυσκολεύει πολύ συνεχίσω προσπαθώ να κάνω γρήγορο περπάτημα αλλά τα χιλιόμετρα απλά δεν περνούν... έχω καλύψει το σώμα μου με ισοθερμική κουβέρτα για να με κρατήσει ζεστό ενώ νιώθω ότι έχω πυρετό. Καθώς βραδιάζει δεν είμαι καν σίγουρος ότι βρίσκομαι στο σωστό δρόμο και αρχίζω και βλέπω οπτασίες, μεταξύ των φυλλωσιών και της πυκνής βλάστησης, το μυαλό σου αρχίζει και βλέπει πράγματα που δεν είναι εκεί...(πράγμα που δεν μου έχει ξανασυμβεί) μπερδεύει σκιές με διάφορες εικόνες, ενώ όταν φτάνεις στο σημείο που νομίζεις ότι είδες μια σκηνή, έναν άνθρωπο, ένα αυτοκίνιτο, αλλά δεν είναι τίποτα εκεί...

  1-2 Km πριν τον τερματισμό παρουσιάζονται κάποιοι εθελοντές και με συνοδεύουν... φτάνω στον τερματισμό... αρχίζουν και χτυπάνε οι κουδούνες...  ήθελα να τρέξω στο τέλος, αλλά δεν τα κατάφερα και απλά περπατάω πιο γρήγορα. Ο Χ. Κατσάνος  μου πιάνει τα χέρια και μου τα σηκώνει. Ο αγώνες μου τελειώνει μετά από 39 ωρες προσπάθειας, ένω τελευταία 8Km βγήκαν σε 2 ώρες ... Στον τερματισμό με περιμένει προς έκπληξη μου ο Γκουνκό Αλέξης και με βοηθάει να παω στον κεντρικό ξενώνα του δασικού χωριού εκεί με  περιμένουν όλοι οι γνωστοί πλέον, από τους αγώνες βουνού.

Συμπεράσματα...

1) Ισως μου στοίχισε η απότομη αυξομειώσει του ρυθμού στο 22Km

2) Ισως οι τελευταίες  τρεις προπονήσεις όλες πάνω από +2000m στο  βουνό με όπου σε συνδυασμό με τις προπονήσεις για τις Άλπεις ήταν πάρα πολλές για την ΡΟΔΟΠΗ

3) Ο αγώνας είναι πολύ δύσκολος όχι τόσο πολύ λόγο του τερέν αλλα επειδή έχει Λίγους σταθμούς οι πιο πολλοί εκτεθειμένοι στα στοιχεία της φύσης πράγμα που το κάνει πιο δύσκολο από το UTMB θα έλεγα...

Μια διαφορετική όψη του Ταϋγετου από την δυτική του Πλευρά από τον ΕΟΣ Καλαμάτας, μαζί με τον φίλο μου Βαγγέλη... Έχω πολύ καιρό να ταξιδέψω στον Ταϋγετο με τα "Trail runners" μου εξαιτιας της κοπώσεως... Οσο πιο πολύ λείπω από το βουνό τόσο πιο πολύ θέλω να τρέξω στα μονοπάτια του ... 

Rodopi Ultra Trail (ROUT), is a tough adventure footrace strictly for experienced runners who compete in semi-autonomy conditions a distance of 162 kilometers (100 miles) running or walking along abandoned paths and trails through the tremendous scenery of  the Rodopi Mountains National Park in Northern Greece.

Το Rodopi Ultra Trail (ROUT) είναι αγώνας ορεινής υπεραντοχής, που γίνεται στις 8-10 Οκτωβρίου 2010 στην οροσειρά της Κεντρικής Ροδόπης, 162Km +8000m

Ακρωτηριασμός  Χωρίς Αναισθητικό

Ύστερα... ένιωθα τόσο κενός που δεν ήθελα λέξη να βγάλω λέξη να γράψω για αυτην την φαρσοκωμωδία την οποια εγώ ο ίδιος επέλεξα να είμαι το κεντρικό της πρόσωπο... Όχι δεν έπαιξα, όχι Δεν χόρεψα πάνω στα βράχια... λύγισα μετά το 101km, όλα ήταν βαφτισμένα μέσα στον πόνο.. κάθε βήμα μου, κάθε ανοιγόλκλιμα των βλεφάρων μου ένιωθε τις σουβλιές από τους πόνους στα βήματα μου, ο αγώνας από θρίαμβος μετατράπηκε σε τραγωδία... μετατράπηκε σε αγώνα ΜΗ εγκαταλείψεως... σε Διαδρομή με στόχο τον τερματισμό... "Ακρωτηριασμός  Χωρίς Αναισθητικό"  <--- αυτός θα ήταν ένας τίτλος που θα ταίριαζε στο συναισθημα μου...  δεν υπήρχαν αυτή την φορα παιχνίδια με νεράιδες είχαν φύγει όλες... Φρικτοί πόνοι αγκάλιαζαν τα σκέλια μου, μια μυστική άυρα γύρο τους με γείωνε με το προπαρτορικο μας αμάρτημα... Η ζωή μέσα από τον πόνο προέρχεται......  Όλα ισως να είναι στο επίπεδο του μεταφυσικού αλλα το μυαλό μας παίζει πολλές φορες παίχνιδια με την πραγματικότητα...

Το Βουνό Μεταφυσικό και μελαγχολικό και καταθλιπτικό, γύρο μου ψιλά δέντρα, με το  ποτάμι μέσα στο Διαβολόρεμα... να έχεις πόδια  να τρέχεις, να πηδάς και να κανεις σάλτους, πάνω από τις πέτρες, να σε φτάσουν στη Ζαρκαδιά αλλά να είσαι καταδικασμένος αλυσοδεμένος με μολύβδινη σφαίρα και να βραδυπορείς απίστευτα λόγο των πόνων.... μέσα στο δασος της Οξίας οι αναβάσεις να είναι κάπως καλύτερες,  αλλα του Θεολόγου ούτε και ο ίδιος ο Θεός δεν την είδε τέτοια ανάβαση.... Οι Κατηφοριές όμως να είναι δυσκολότερες από όλες τις προσπάθειες... Τελευταία ανάβαση του καταρράκτη και έπειτα 8km χωματόδρομου, ελάχιστα ανηφορικού.... 8Km σε .... 2 ώρες και μετά ο τερματισμός... και μετά σιωπή...

Έφτασε η ώρα... τελικά να δοκιμαστούμε για 2η φορα στα 100 μίλια ελπίζουμε αυτή τη φορα ο καιρός να μας βοηθήσει "όλα τα αλλα είναι στη θέση τους..." ένα βιντεάκι "teaser" της διαδρομής  Παραπάνω, ενώ για live αποτελέσματα στα παρακάτω LINK...

http://www.rout.gr

http://www.rout.gr/index.php?name=rout&file=filter_results

Trail run Σπανακάκη και πάλι

Ίδια διαδρομή περίπου τουλάχιστον τα πρώτα 13K .. επίτηδες όμως για νά συγκρίνω χρόνους κλπ... Αυτή φορα με μπατον ... σαφώς πιο αργά ... αλλα σε μερικά κομμάτια τα ίδια και πιο γρήγορα...σε γενικές γραμμές πιο αργά ...  ίσως να φταίει το νυχτερινό Πεδίο... Ξεκίνησα 5:17 Το πρωί ... Μέσα στο Δασος μονος μέσα στη νύχτα ....Αγριεύεσαι... Περιμένεις να ξημερώσει... Άρχισε να Χαράζει όταν έφτασα Αναβρυτή... Προτίμησα η πρώτη ανάβαση να είναι και η μεγαλύτερη... καθότι ήξερα ότι θα ήταν ζεστη ημερα...  έφτασα μετά από 14K και +1800m θετικής    αναβασης σε 3:20h στα 2024m,  από εδώ η θεα μαγευτική από τα δυτικά ο Mεσσηνιακός κόλπος, βόρεια ο Λακωνικός μαζί με την κορυφογραμμή του Tαυγετου και ανατολικά ο πάρνωνας ... έπειτα έχει ένα  δύσκολο κομμάτι Κορυφογραμμής μέχρι τον βοτανικό σταθμό στα 1700m...

Ήθελα να κάνω τμηματικές αναβάσεις παρα μια μεγάλη ανάβαση  και ύστερα κατάβαση.

Έτσι κατηφόρισα γρήγορα, ένα ωραίο και γρήγορο τεχνικό κομμάτι, και μετά ανηφόρα για Λακκώματα... σε κάποια σημεία ήθελα να αφήσω τα μπατον ... και να βάλω μονο πόδια στην ανάβαση πράγμα που έκανα μετά στην τελευταία ανάβαση.... Η τελευταία  κατηφόρα βγήκε εξουθενωμένα ίσως λόγο ζεστης η ενέργειας.... σε γενικές γραμμές 7:47h, 37.8Km, +2704m ...  Για γραφήματα της διαδρομής κάνετε click http://connect.garmin.com/activity/49458865...

Ultra Trail Mont Blanc 2010 - ένα από τα πιο ωραία βιντεάκια που έχω δει

Χτες Κυριακή έκανα το πρώτο βουνό μετά το 90ari στις Άλπεις...(28-8-2010) Ακολούθησε μια εβδομάδα ξεκούρασης, ενώ η επομενη βγήκε με 90Km συνολικά με το μεγάλο long run  να περιλαμβάνει 30Km απόστασης με +1991m θετικής υψομετρικής μέσα σε   05:18:36 περίπου... Επίτηδες δεν χρησιμοποιήσα Μπατόν  γιατί 1) ένιωθα αρκετά ξεκούραστος, και 2) Για να συγκρίνω την διαδρομή με προηγούμενες αναβάσεις με  Μπατόν ... Τελικά η διαδρομή μέχρι ένα σημείο βγήκε νομίζω 20 λεπτα πιο γρήγορα αλλα στα τελευταία 200m ανάβασης άλλαξα φορά γιατί μαζεύτηκαν μάυρα σύννεφα και έτσι συμπλήρωσα την θετική υψομετρική με το μονοπάτι που σε πάει στο Βοτανικό σταθμό...

/* Εδώ θέλω να πω ότι εάν κάνεις προπονήσεις στο τερέν του Ταυγετου, το Utmb από την άποψη του τερέν, θα σου φανεί πιο εύκολο εγώ τουλάχιστον έτσι ένιωσα ακόμα και στην τελευταία  ανάβαση που μου θύμισε πολύ ελληνικό κακοτράχαλο βουνό...*/

Ξεκίνησα αρκετά αργά, πράγμα που σημαίνει ότι με έπιασε νύχτα στο βουνό αλλα ο Myo ΧΡ της petzl δουλεύει  μια χαρά σε τέτοιο τερέν ακόμα και εάν θέλεις να κινηθείς γρήγορα... Προτιμώ να τρέχω ήσυχα μέσα στην νύχτα παρα μέσα στον ήλιο...

Κουβαλούσα υποχρεωτικό και βασικό εξοπλισμό  μαζί με 2 μπανάνες και 3-4 γελάκια...

Το gps  track της ανάβασης μπορειτε να το βρείτε εδώ http://connect.garmin.com/activity/48817585. Η διαδρομή είναι πολύ απαιτητική με ανάβαση από τα 200m στα 2000m στα πρώτα 14K ενώ μετά από το 15 μέχρι το ~29 έχει ένα πολύ ωραίο τεχνικό κομμάτι μέχρι τον Μυστρά... έχει μάλιστα και παρακλάδια... για να συμπληρώσεις υψομετρική...

Αυτήν την εβδομάδα... θέλω να κάνω 100K συνολικά αλλα πιο πολύ με μεγάλα     αργά κομμάτια παρα με καθημερινές μικρές προπονήσεις, κατά προτιμήσει βουνό και χωμάτινο terrain, ο δρόμος μου βγάζει τραύματα... έτσι την πάτησα 1 μηνα πριν απο το UTMB... Θα δουμε... 

My race... Ο αγώνας μου στο UTMB 2010

Ύστερα από μια προετοιμασία 8 μηνών  και 2000Km και άνω έφτασε η στιγμή να βρεθώ στην εκκίνηση του UTMB...  Πραγματική συγκινητική εκκίνηση... μονο που μερικά λεπτά πριν είχαν αρχίσει να πέφτουν οι πρώτες σταγόνες... που να ξέραμε μετά ότι οι σταγόνες θα μετατρέπονταν σε καταιγίδα... κλπ.. Θέλω να πω ότι η βροχή με ένα καλο αδιάβροχο... μαζί με τι συνεχιζόμενη κίνηση και σωστή διατροφή και την διατηρήσει σωστής  θερμοκρασίας σώματος δεν θα πειράξει και παρα πολύ τον δρομέα...

συνεχίζουμε....

Μετά την εκκίνηση, αρχίζουμε μετά από 6' να τρέχουμε και αρχίζει η πρώτη ανηφόρα των 700+  με πολύ λάσπη, όχι μονοπάτι, πιο πολύ σαν χωματόδρομος ανηφορικός... Εγώ όμως να νιώθω λίγο έξω από τα νερά μου λόγο αποχης 30 ημερών από το ορεινό τρέξιμο λόγο αχιλλειoύ παρόλα αυτά δεν νιώθω ενόχληση στον αχίλλειο και φτάνω St.Grevais σε 3.13 ενώ ο βαγγέλης και η Ιrena σε 3.01 περίπου... πράγμα που επαναλιφτικε και στη 2η εκκίνηση...

  Τελειώνοντας την ανάβαση άρχισε μια έντονη κατηφόρα (μονοπάτι) αλλα με πολύ λάσπη εδώ εφαρμόζω μια τεχνική γλιστρήματος παρα τρεξίματος... για να κατεβω μέχρι το St.Grevais ... μπαίνω στον σταθμό και  μου λένε the race is OVER  [game OVER] που λένε.... στην αρχή δεν το πίστευα... ρωτάω και διπλα μου λένε το ίδιο...

Όλοι οι αθλητές μούσκεμα έτοιμοι να φύγουν για τον επόμενο σταθμό να ακούνε την ψυχρολουσία... μαζευόμαστε σιγά σιγά στην αίθουσα ανεφοδιασμού... έβγαλα τα βρεγμένα μου ρούχα άπλωσα και μερικά μέχρι να ανακοινώσουν τι θα κάνουμε στη συνεχεια... πως θα φτάσουμε πλέον στο Chamonix... Μου περνάει από το μυαλό να κάνω την διαδρομή αντίστροφα αλλα αμέσως έφυγε αυτή η σκέψη στο μυαλό μου... Ανακοινώνουν ότι θα πάρουμε το Tram για να φτάσουμε στο parking με τα λεωφορεία... αλλα επειδή γινόταν χαμός ακόλουθο κάτι γάλλους  από ένα μονοπάτι που μας έβγαλε κατευθείαν στα λεωφορεία...

Εκεί πετυχαίνω τον Βαγγέλη και την Irena  και ξεκινάμε για Chamonix στο κατάλυμα μας...

Παρατάω τα πράγματα έτσι όπως ήταν βρεγμένα/λασπωμένα κάνω ένα μπάνιο και κατεβαίνω κάτω στο σαλόνι να δούμε τι θα κάνουμε.. επικρατεί μια τσαντίλα, και απογοήτευση....  άλλοι όμως προσπαθούν με χιούμορ σώσουν την κατάσταση.

Η ώρα έχει πάει περίπου 3:26, εμείς άυπνοι να συζητάμε και έρχεται το εξής μήνυμα στο κινητό μου... "; ότι αύριο αναχωρούν λεωφορεία από Chamonix για Κουρμαγιέρ για να δοθεί 2η εκκίνηση". Με τα πολλά πάω για ύπνο χωρίς καμια όρεξη να ξυπνήσω στις 6:30 το πρωί να παο να τρέξω 88Km σε κακοκαιρία... Ο Βαγγέλης όμως είναι αποφασισμένος... Σηκώνεται το πρωί συζητάει με τους υπολοιπους.... και ετοιμάζεται... εγώ γυρνάω πλευρό στο κρεβάτι μου ( ΛΑΘΟΣ ΜΟΥ). Αφού ετοιμάστηκε κλείνει η πόρτα κάθομαι και σκέφτομαι για 2-3 λεπτά... και τινάζομαι από το κρεβάτι μου και αρχίζω και εγώ με σπασμωδικές κινήσεις να ετοιμαστώ για τον αγώνα για να προλάβω του άλλους συγκεκριμένα τους

Irena+Βαγγέλη, και Γκανασούλης Γιάννης, Ταγίκας Δημήτρης, Δεσποινιάδης Δημήτρης. στην Βιασύνη μας όλοι ξεχάσαμε από κάτι (Gelakia, ζεστά ρούχα, σκούφους κλπ.) Μερικά ήταν και βρεγμένα από το βραδυ.. Τελικά επιβιβαζόμαστε στα λεωφορεία και φτάνουμε στο Κουρμαγιέρ..  Αρχίζουμε και δένουμε σιγά σιγά σαν ομάδα βοηθώντας ο ένας τον άλλων αναπληρώνοντας μικρές η μεγάλες ελλείψεις ρουχισμού κλπ... Ξέραμε ότι ο Καιρός δεν ήταν καλός και έπρεπε να προετοιμαστούμε για αυτό...

εκκίνηση νούμερο #2 από Κουρμαγιέρ...

Η ομάδα μας μπαίνει στην ουρα που είχε σχηματιστεί ενώ μαθαίνουμε ότι τελικά και η Ναταλία  τρέχει αλλα είναι στις πρώτες γραμμές...

Δίνεται η εκκίνηση και ξεκινάμε μαζί Βαγγέλης, Irena, εγώ, και ο Βασίλης... ενώ ξέρω από μέσα μου ότι στις αναβάσεις δεν θα μπορώ να ακολουθήσω στο ρυθμό τουλάχιστον  του Βαγγέλη.. όπως και έγινε...

Ανεβαίνουμε την πρώτη ανάβαση όλα καλά... νιώθω όμως ότι έχω μερικούς παλμούς παραπάνω από τους υπολοιπους παρόλα αυτά συνεχίζω... ενώ στις κατηφόρες περνάω μπροστά (κλασσικά)  για να το ευχαριστηθώ... Η Ιrena σαν Coach μου δίνει συμβουλές για την σταθερότητα αλλα εγώ δεν ακούω και προσπαθώ να κάνω τον αγώνα μου...

Μπαίνουμε στο πρώτο κεντρικό σταθμό πριν την μεγάλη ανάβαση στα 2500m col ferret... Εκεί τους Χάνω... ο Βαγγέλης ανάβει μηχανές και πηγαίνει σφαίρα... ( έχουμε κάνει πολλές προπονήσεις μαζί και ξέρω τον ρυθμό του). Μένω πίσω και πιανο τον δικό μου ρυθμό στην ανάβαση.. βαριεστημένα πλέον... φτάνω στην κορυφή... μπαίνω μέσα στο σκοινάκι της north face για 1min να ζεσταθώ (έξω είχε -7C ) και αρχίζω να τρέχω προς τα κάτω για να ζεσταθώ... Η κορυφή όμως δεν είναι πετρώδεις αλλα χωμάτινη με αποτέλεσμα λόγο βροχής, χιονόνερου, ομίχλης, τα μονοπάτια να είναι καλυμμένα με χοντρό στρώμα λάσπης όπου σε μερικά σημεία όλο το πόδι σου χανόταν κάτω από την λάσπη..

Η κατηφόρα είναι αρκετή ~10km όπου συναντώ την Irena + Βασίλη ... ο Βαγγέλης έχει φύγει Μπροστά... συναντάμε άλλη μια κατηφόρα  και φτάνουμε σε έναν κεντρικό σταθμό... Αυτοί κάθονται λίγο στους σταθμούς, εγώ στέγνωσα λίγο ρούχα... γεμίζω ασκό... Αλλα δεν τρώω pasta <---ΛΑΘΟΣ. και συνεχίζω γρήγορα... ακόμα  όμως δεν νιώθω ενεργειακά καλά...

Το κομμάτι αυτό τις διαδρομής ήταν το πιο κουραστικό για μένα αν και είχε αρεκτο δρόμο για να τρέξω... φτάνω με τα 1000 ζόρια στο Chap-lac και αποφασίζω να φάω σωστά και να αρχίζω να τρώω τα τζελάκια... Παρατηρώ ότι οι αναβάσεις βγαίνουν  πιο άνετα τώρα..και προσπαθώ να μαζέψω θέσεις... Αποφασίζω να καταναλώνω τουλάχιστον ένα γελάκι σε κάθε ανάβαση και να τρώω καλά στους σταθμούς εξάλλου είχαν μείνει περίπου 3 κορυφές...

Για τις 3 τελευταίες κορυφές έχουν ειπωθεί πολλά αλλα είναι κάτι σαν το κερασάκι στην τούρτα για το UTMB.

Η Πρώτη είναι πιο πολύ χώμα-μονοπάτι που σε κάποια σημεία έχει λίγες πέτρες... ενώ είναι κάπιας σχετικής δυσκολίας, Η δεύτερη είναι πιο εύκολη και πάλι εδώ ωραίο στρωτό μονοπάτι αλλα έχει ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ λάσπη στη κορυφή και κατάβαση. Ενώ σε μερικά σημεία είναι και επικίνδυνα λόγο ολισθηρότητας σε εκθετιμενα κομμάτια... Φτάνω στην 3η κορυφή Το terrain εδώ πολύ γνώριμο  πολύ πετρα και τραβέρσες κλπ... εδώ έχω δυνάμεις και περνάω κόσμο ακόμα και στην ανάβση... Το ιδιαίτερο της κορυφής είναι ότι έχει πηγες που έχουν φουσκώσει και έχουν πλημμυρίσει

την κορυφή και έτσι κινησαι πάνω σε μεγάλες πέτρες όσο είσαι στην κορυφή. ΠΟΛΛΟΙ από εδώ και μέχρι το τέλος περπατάνε... Εγώ τρέχω και προσπερνάω... Φτάνω στον τελευταίο σταθμό  La Flégère   16:39:27η και τερματίζω στο Chamonix 17:40:29η...

Συμπεράσματα...

1) Ήθελα να νιώθω Καλά  από την αρχή του αγώνα και όχι από τα τελευταία 30km

2) Ίσως  εφταιγε  η Αϋπνία η διατροφή κλπ

3) Τουλάχιστον 1 ώρα Πιο κάτω έπρεπε να είναι ο χρόνος μου στη χειρότερη τον περιπτώσεων...

4) Ο αγώνας αυτός δεν είναι μια απλή (διαδρομή/εκδρομή στο δασος) έχει κινδυνους...

5)Δεν με ξανάπιασε ο αχίλλειος ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΛΥ σημαντικό... για μένα ...

Για την τελική κατάξη μπορείτε να δείτε την δείτε εδώ ...

http://utmb.livetrail.net/coureur.php?type=dossard&rech=2455

* Από τους έλληνες δρομείς η τελική κατάξη ήταν οι εξής με τον Βαγγέλη Μπάκα πρώτο από τους Έλληνες... :)

92 - Μπάκας Βαγγέλης - 14:32.49 
165 - Κοζανίτης Κωνσταντίνος - 15:33.44
232 - Μαυρίκιος Χρήστος - 16:22.15
253 - Παπουνίδου Ναταλία - 16:33.08
253 - Μαλιμπόρσκα Ιρένα - 16:33.08
251 - Περικλέους Βασίλης - 16:33.08
371 - Μασούρας Χρήστος - 17:40.29
386 - Παπαγιάννης Ιωάννης - 17:46.35
601 - Τριαντάφυλλος Χρήστος - 19:53.57
829 - Κάκκαβας Σωτήρης - 21:54.12
909 - Γερμακόπουλος Γιάννης - 22:36.32
986 - Γκανασούλης Γιάννης - 23:44.27
987 - Ταγίκας Δημήτρης - 23:44.27
988 - Δεσποινιάδης Δημήτρης - 23:44.27
UNR - Γκούνκο Αλέξης - εγκατέλειψε

UTMB ΤΕΛΟΣ  ΛΟΓΟ ΚΑΤΟΛΙΣΘΗΣΕΩΝ+ΚΑΚΟΚΑΙΡΙΑΣ

Όλα καλά και από εδώ μονο που βρέχει καρέκλες ... ενώ ελπίζουμε να ξεσπάσει για να περάσει η μπόρα μέχρι τις 18:30 ώρα εκκινήσεως...

ένα link για τον καιρό εδώ για όσους ενδιαφέρονται ...

http://www.yr.no/place/France/Rh%C3%B4ne-Alpes/Chamonix/detailed_long.html

Η αυλαία πέφτει αλλα γρήγορα... τρέχω πίσω από τελευταίες ετοιμασίες.... (το GPS δεν μπορώ να το φτιάξω με ΤΙΠΟΤΑ....  :(   και ψάχνω ακόμα για ταξί για το αεροδρομιο  )  που δεν με αφήνουν να κοιμηθώ όσο θέλω ... το σημαντικό όμως είναι να κοιμηθείς καλά 2 μέρες πριν ένα ultra...

η Παραμονή δεν μετράει ΛΕΝΕ ... :) 

Λοιπών για live αποτελέσματα   εδώ http://utmb.livetrail.net/coureur.php?type=dossard&rech=2455

Η εδώ   http://utmb.livetrail.net/coureurentete.php  και εισάγεται τον αριθμό 2455

*δεν πονάω στον αχίλλειο αλλα νιώθω λίγο έξω από τα νερά μου ...  :) 

ευχαριστώ όλα τα παιδιά από το στάδιο Σπάρτης... 

Καλησπέρα από chmonix .. οntός όταν ο θεός έπλασε αυτόν τον τόπο πρέπει να τον έπλασε με όλη του την μαστοριά... ΠΟΛΥ μαγευτικό τοπίο και οι κορυφές τόσο κοντά που νομίζεις ότι θα τις αγγίξεις... μετά από μια κουραστική μέρα taxi αεροπλάνα αυτοκίνητα, εγγραφη παραλαβή bib numbers κλπ επιτέλους λίγο σωστό φαγητό και μπάνιο και ξεκουρασι άλλωστε αύριο όλη η μέρα θα είναι αφιερωμένη πάνω σε αυτό ...

Μένουμε σε ένα πανδοχείο οι πιο πολλοί έλληνες Irena, Nαταλία, Nίκοs Vαγγέλης, Amalia, Giota, και άλλοι που δεν θυμάμαι ονόματα ...  αυτά ...

*ΠΑΝΙΚΟΣ στη έκθεση ... photo με scott και sherpa

συχωρέστε με για τα greeklish all δεν έχει ellinka to pc

Profile Utmb, +9400m

Το ορεινό τρέξιμο είναι δύσκολο όπως και να έχει. Πρέπει να αναλάβεις την ευθύνη για τις δυσκολίες που θα προκύψουν στην διαδρομή, να είσαι ανεξάρτητος, και να είσαι προετοιμασμένος για κακές καιρικές συνθήκες, εάν πέσεις μην παραπονεθείς, δεν είναι ο ρόλος της οργανώσεις να αναλάβει μυϊκούς πόνους, στομαχικές διαταραχές και αλλα μικροπροβλήματα. Ξέρεις ότι όταν βρεθείς στην εκκινήση αρχίζει μια μικρή περιπέτεια.   http://www.ultratrailmb.com

Utmb vs Rout

Some inspiration from the 2 races i intend to compete in... If my tendon PERMITS it ... ; Blender 2.5 all the way

Έχω να τρέξω από την 1/08/2010.. πρώτη φορα που είμαι σε τόση δρομική απραξία από τον Γενάρη... που τρέχω συστηματικά... Ισως είναι και για καλο γιατί ξεκουράζω το σώμα μου... παρόλο την δρομική απραξία κάνω κολυμβητήριο όσο μπορώ για να διατηρήσω την αερόβια αναπνοή μου...χτες έκανα στην πισινα 1,5Km συνεχόμενα 40min.. ένω είχα ενέργεια για να συμπληρώσω τα 2Km... Πρέπει όμως κάποια στιγμή όμως να το δοκιμάσω το πόδι μου... έστω και μερικά λεπτά χόρτο για να δω τα σημάδια που θα μου δώσει... έχω αρχίσει και Φυσιοθεραπείες και έχουν βοηθήσει... Τουλάχιστον σε βαθιά καθίσματα και περπάτημα δεν με ενοχλεί... σήμερα θα δοκιμάσω 13K ποδήλατο και αύριο θα κάνω ένα μικρό test στο χόρτο του σταδίου... Ο ινώδεις ιστός που φαίνεται να είχε δημιουργηθεί έχει υποχωρήσει αισθητά λόγο του lazer , υπερήχου κλπ ... Αγορασα εναν υδροδοχιο γιατι στην τελευταια μεγαλη προπονηση με τον Βαγγελη http://connect.garmin.com/activity/42674505
μου έσπασε το υδροδοχείο (ευτυχώς όμως στα τελευταία 9Km) και την έβγαλα με ένα μπουκαλάκι που μου έδωσε ο Βαγγέλης... εάν και πονούσα σε όλη την διαδρομή λόγο αχιλλειου ένιωθα δυνατός... και στις αναπνοές (ίσως επειδή δεν πιέζαμε τόσο πολύ), αλλα και ο κορμός μου δεν ένιωθε κουρασμένος, ίσως παίζουν ρολο κάποιες ασκήσεις κορμού που έχω αρχίσει σύμφωνα με το http://vimeo.com/12822933 μπορεί να μην φαίνονται δύσκολες αλλα εάν γίνουν σωστά αρχίζουν και πιέζουν αρκετά οι κοιλιακοί...
Το υδροδοχείο είναι της Platypus που ανοίγει συρταρωτά το οποιο ειναί και ακριβό αλλα δεν τον έχω συνηθίσει καθόλου στη επαναπλήρωση υγρών θα πρέπει να το δοκιμάσω αυτό... Παρατηρώ ότι σε τέτοιους ασκούς χωρίς βιδωτό καπάκι είναι πιο δύσκολη η επαναπλήρωση υγρών... Έχω μια διαίσθηση ότι ο καλύτερος σάκος απο όλους πρέπει να είναι ο Marco olmo 5L, το νερό το έχεις σε 2 μεγάλα υδροδοχεία μπροστά ενώ εάν θέλεις μπορείς να βάλεις και ασκό στο πίσω μέρος, ενώ έχει και αρκετό χώρο για να βάλεις τα απαραίτητα πίσω... νομίζω ότι θα είναι η επομενη μου αγορά :) εξάλλου θεωρώ ότι το γέμισμα των μπουκαλιών είναι πολύ πιο απλός και γρήγορος από το υδροδοχείο πλάτης...

Όλα είναι ρευστά το μονο που μένει είναι ένας αγώνας δρόμου...
http://tinyurl.com/2upax2l

Πέμπτο και τελευταίο Long run 57K σε (10:12:41 ,+3100m) το σπάσαμε το προηγούμενο χρόνο αν και κινούμαστε σε πολλά κομμάτια κάπως αργά.... Τα τελευταία κομμάτια όμως βγήκαν πιο γρήγορα. Αυτήν την φορα δεν ένιωσα εξαντλημένος... δεν μου συμβαίνει συχνά αυτό ... Δεν θέλω να ξαναδώ βουνό μέχρι το UTMB... :) Προέχει όμως τώρα να φτιάξω τον Αχίλλειο που δεν έχει μονο φλεγμονή αλλα είναι πρησμένος γίνεται σε 27Μέρες μέχρι τον Αγώνα μου ? Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία ...

Λεπτομέρειες της διαδρομής εδώ http://connect.garmin.com/activity/42674505

Άλλη μια δύσκολη προπόνηση σήμερα... Νομίζω όταν τα long runs είναι πάνω από 6h, καλύτερα να γίνονται το απόγευμα ... Είχε πολύ ζεστη σήμερα και οι τελευταίες 2h μέσα στο λιοπύρι ήταν πολύ κουραστικές ... Η διαδρομή όμως είναι πολύ όμορφη και δύσκολη αφού σκεφτείτε ότι στα πρώτα 13Km έχουμε ανεβεί +1800m... με λίγα λόγια βγήκαν ~29Km με +1950m σε ~6:00h μπορείτε να βρείτε εδώ λεπτομέρειες link .. από προηγουμενη προπόνηση ΙΔΙΑΣ διαδρομής ... link

Προτελευταίο long run... μου άφησε μια μικρή ενόχληση στην επιγονατίδα μάλλον λόγο της έντονης κατηφόρας στο τέλος της διαδρομής... αυτήν την εβδομάδα έχει λίγα χιλιόμετρα με τις επόμενες 2 να φτάσω στην κορύφωση της προετοιμασίας μου...

http://tinyurl.com/2upbur5

Εξαντλητική προπόνηση σήμερα προτελευταίο long run... Με ανάβαση +2670m, 54K σε 7:55h ... ατέλειωτος κατηφορικός χωματόδρομος... μαζί με την ζεστη ήταν εντελώς εξαντλητικό... Παρέα με Βαγγέλη :) ο γνωστός άγνωστος... :) προσεχώς video διάδρομης μαζί με λεπτομέρειες από το gps της garmin :)

Δεν βγήκε αυτή η εβδομάδα όπως θα ήθελα.. ελάχιστα χιλιόμετρα... μια μικρή ενόχληση που απέκτησα την δευτεύρα δεν με άφησε, και έτσι το έριξα στο κολυμβητήριο...
σήμερα όμως που το δοκίμασα τουλάχιστον 1:30h πολύ αργό τρέξιμο χόρτο,χώμα,άσφαλτος και tartan δεν με βασάνισε... επόμενος από Δευτερα βάζω έναν μικρό στόχο τα 120Km μαζί με το long run που θα κάνουμε με τον Bαγγέλη από την μεριά της καλαμάτας... Για να δουμε... :)

Ήταν εβδομάδα ξεκούρασης... λίγα πράγματα εκτος από το συνηθισμένο μικρό long run το οποιο συνήθως είναι άσφαλτος 23K, ανηφόρα, αυτή τη φορα έκανα ένα μονοπάτι βουνού 4h,  +1400m. Από την δευτερα αρχίζουμε πάλι να βάζουμε KM... Είμαι σε δίλημμα όμως...  μέχρι το τέλος της προετοιμασίας εχούμε 2 μεγάλες προπονήσεις..  x>50K αλλα θέλω οπωσδήποτε ένα μονοπάτι επαναλαμβανόμενο  με +4000m.  Ίσως αντικαταστήσω τη μια από τις 2 με αυτή... η να συμπληρώσω??


Eίδομεν... 

Άλλη μια Προπόνηση σήμερα...  Ήταν η  3η από τις μεγάλες μου προπονήσεις... Μια χαρά πήγε η προπόνηση.. κουραστική μεν αλλα δεν πέθανα όπως την προηγουμενη... Ο Βαγγέλης μου έδειξε καινούργιες διαδρομές ενώ μπήκαμε μέσα σε ένα τμήμα του φαραγγιού του Ριντόμου... Αν και λιγότερη υψομετρική... Κάναμε κάποιες δασικές ζώνες πυρόσβεσης στο τέλος και έτσι η θετική υψομετρική βγήκε ... +2,215 m


εν ολίγοις... 


Time:                 07:23:40
Distance:          53.26 km
Elevation Gain: 2,215 m


λεπτομέρειες από την διαδρομή μπορείτε να βρείτε εδώ... http://connect.garmin.com/activity/37386327

Ακόμα μια διαδρομή σήμερα... ήθελα να κάνω 28Km με +1500m αλλα τελικά βγήκε 30Km με +1800m. Στην αρχή λίγο σφιχτός... και κουρασμένος μετά έστρωσα λιγάκι... Ανακάλυψα ένα παλιό ξεχασμένο μονοπάτι που συνδέει Λακκώματα --- διάσελο Σπανακάκη, ξεκινάει από τη δασική ζώνη πυρόσβεσης (δεξιά)  μετά την μεγάλη  δασική ανηφόρα των λακκωμάτων...  αναλυτικά η διαδρομή εδώ ... 


 http://connect.garmin.com/activity/36562647


*   από το προηγούμενο σάββατο μέχρι σήμερα (σάββατο) έχουν βγει σε θετική υψομετρική +4270m αυτό δεν το έχω ξανακάνει... αλλα το κοντέρ  από την δευτερα μέχρι σήμερα δείχνει 112.3Km ...
 Για να ηρεμήσουμε λίγο την άλλη εβδομάδα ...  :)  

Πάει το πρώτο long run... τελικά ~ 30K με +2000m δεν είναι και άσχημα, για διαδρομή που έχει πολύ πολύ μονοπάτι... Ήθελα να την κάνω αυτήν την διαδρομή να την καταγράψω ΚΑΙ αυτή με το gps... για να δω τη παίζει με τις + υψομετρικές και τα KM.. Αυτό είναι όταν κανεις βουνό δεν ξέρεις ποσα KM έχεις τρέχει... Γίαυτό επένδυσα στο Garmin 310Xt για να μου λύνει τις απορίες :) Η διαδρομή είναι "τονίζω" από τις πιο όμορφες... με μια από τις μεγαλύτερες υψομετρικές +2000m στα πρώτα 15Km... και έπειτα από τα 17Km έχουμε μια απίστευτη κατηφόρα μέχρι τον Μυστρά ... περνώντας από την αναβρυτή... τώρα μένει να δούμε τι θα κάνουμε το σάββατο... θα δούμε θα κάνουμε κολύμπι αύριο και έχει ο θεός :) στοιχεια τις διαδρομής μπορείτε να βρείτε εδώ ... http://connect.garmin.com/activity/36402745
Time: 05:46:37, Distance: 29.44 km, Elevation Gain: 1,957 m ...

* συγκεντρωτικά στοιχεια τις διαδρομής με βιντεάκι εδώ   http://tinyurl.com/37yfq97

Τα πόδια μου έχουν ψιλό-συνέλθει από τον την προηγουμενη Kυριακή. Eκανα 2 μέρες συνεχόμενες άσφαλτο και την επομενη tartan... πρέπει να τις προσέξω αυτές τις ΣΚΛΗΡΕΣ επιφάνειες... Xτες ήταν μια κουραστική ημερα διαλειματικες με 500m ανηφόρες X 5... Θα προσπαθήσω να μαζέψω χιλιόμετρα αυτήν την εβδομάδα... Εάν έχουμε την επομενη μεγάλη ΚΟΙΝΗ προπόνηση στις 20/6 δεν πρέπει να κάνω κάτι πολύ μεγάλο αυτό το sab/κο. Σκέφτομαι να κάνω 2 μικρά( Μεγάλα) long runs (αναβάσεις) 20Κ>Χ>25K  πέμπτη και σάββατο με 1500m ανάβαση η κάθε μια... ίσως είναι καλύτερο αυτό... θέλω κάποια στιγμή όμως να κάνω 3 X μαγγανιαρη--> κορυφή όπου η κάθε ανάβαση έχει πάνω από +1000m υψομετρική... θα δειξη...  

Taygetos marathon

 60Km Trail run +3180m details of trail at  http://connect.garmin.com/activity/35115815

Μια μέρα μετά... από Μια πολύ δύσκολη ΓΙΑ μένα διαδρομή στον Ταυγετο μαζί με τον Φίλο μου Βαγγέλη...


Η διαδρομή ~58Km, +3195m, time 10:21h μπορείτε να την βρείτε εδώ... http://connect.garmin.com/activity/35115815...

Αυτόν τον μηνα έκανα συνολικά 342km  μαζί με 2 διαδρομές άνω τον +3000m υψομετρικής διαφοράς συμπεριλαμβανομενου και του αγώνα του Κενταύρου... νιώθω ότι έχω πιεστεί αρκετά αυτόν μηνα ...

 Στα της διαδρομής λοιπόν... ξεκινήσαμε από τον Μυστρά στις 4:00 τα ξημερώματα και φτάσαμε πάλι στην Μυστρά στις 14:00, το μεσημέρι όπως καταλαβενεται μας έπιασε μια ζεστη ανυπόφορη...  Το καλο με την διαδρομή είναι ότι από την αρχή μέχρι το 24Km το μονοπάτι τρέχετε  πολύ καλά αλλα η υψομετρική  σε αυτό το σημείο είναι ... ~ 1700m ενώ  μέχρι το 35Km έχεις να ανεβεις αλλα +1300m που σημαίνει ότι στο 35-36K έχεις ανεβεί 3000m.
 Με λόγια απλά...  ειναι μια διαδρομή 58Km οπου τα πρώτα 35Km έχουν +3000m θετική υψομετρική...
 Στην διαδρομή συναντήσαμε όλα τα καλά είδει του ζωικού βασιλείου ένα πολύ ωραίο μαυρο φίδι και μια τεραστια δεντρογαλιά καθώς και έναν ωραίο μαύρο σκορπιό ... :)   Εγώ από το 40-45Km είχα μια ενεργειακή μετάπτωση μάλλον, αλλα με βοηθησε ο Βαγγέλης με τα gel και συνήλθα  από το 45Κ και μετά...
 Συναντήσαμε κυνηγούς που εκπαιδεύανε τους σκύλους τους και μια ομάδα γερμανών που είχε επισκεφτεί την κορυφή... ο Φακόι μας ο (myo ΧΡ αλλα και ο Led lenzer) του Βαγγέλη ήταν  πολύ καλοί με το μονοπάτι σε βραδινό πεδίο να ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ πολύ εύκολα ...   μάλιστα ο Βαγγέλης με τον φακό του έβγαλε ΛΑΓΟ όπου το έμαθα αργότερα όταν τελειώσαμε την διαδρομή...

Επίλογος...

DON'T TRY THIS AT HOME

Η διαδρομή έχει πολλές εναλαγες,  από πουρναρια και θάμνους, σε δασικά τμήματα με ξέφωτα, και  αλπικά πεδιά,  αφού ανεβήκαμε κορυφή 2407m...  Πρέπει να τονίσω όμως ότι η ανάβαση για κορυφή από 30-35Km έχει terrain κορυφογραμμής, οπως θα δειτε στο και στο επερχόμενο video, δεν έχει μονοπάτι,  αλλά από την κορυφή μέχρι και τον τερματισμό πάλι έχει καλο μονοπάτι.
    Πάντως είναι μια διαδρομή που βγαίνει δύσκολα self supported... από φαγητό είχα μαζί μου 10μπάρες τις κέλογκς ~ 170 θερμίδες η κάθε μια + 2 μπανάνες + μαζί με υδρόσακο + ηλεκτρολύτες  κλπ ... γύρο στα 3.2Kgr στην πλάτη μαζί με επιπλέον εξοπλισμό για UTMB... τα πόδια μου δεν πιάστηκαν η μάλλον καλύτερα δεν έπαθαν κράμπες... το μονο αρνητικό ήταν ότι από το 40Km μέχρι το 45Km κάρφωσα αλλα μισοσυνηλθα γιατί ο Βαγγέλης με Βοηθησε με τα gelakia της GU... Για την  Κόπωση των ποδιων νομίζω οτο βοήθησαν τα μπατον.. αλλα όταν τα δουλεύεις σωστά για να είμαι στον ΡΥΘΜΟ του Βαγγέλη θέλουν και αυτά δουλειά... γρήγορα και μικρά βήματα με υποβοήθηση τον μπατον...

* Ο εξοπλισμός μου φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία

Το περίμενα πως και πως να παω πισινα σήμερα... έτσι έκανα άλλο ένα 10ari αργό στο χόρτο του σταδίου και μετά σφαίρα για την πισινα... Όταν κολυμπάω δεν με ενδιαφέρει εάν κουράζομαι η έχω αυξημένους παλμούς.. εκείνο που θέλω να έχω είναι, καλή αποκατάσταση των μυών τον ποδιων μου... έτσι βγήκαν 1000m σε 26 λεπτα περίπου... έτσι σήμερα το εβδομαδιαίο κοντέρ έχει γράψει 40K όπου και σταματάει... μέχρι την Κυριακή... συν αλλα 60K, +4000m, ίσως κάνω ξανά πισινα την παρασκευή θα δούμε...

Σήμερα ένιωθα λίγο πιασμένος στα πόδια αλλα 20K βγήκαν ... 5K ζέσταμα μέσα στο στάδιο ... και μετά  5x500m ανηφόρες σε όχι έντονο τέμπο ... πίσω  στην δεξαμενή.. Συνήθως ανεβαίνω πιο γρήγορα αλλα επειδή την Κυριακή έχουμε 60K long  TRAIL run στον Ταυγετο  είπα να χαλαρώσω... μετά έκανα αλλα 10K μέσα στο στάδιο  και έτσι συμπλήρωσα 20K...  Αύριο πρέπει οπωσδήποτε να κάνω πισινα για να ξεκουραστούν τα πόδια μου όσο το δυνατόν πιο γρήγορα ... ίσως κάνω πισινα και την Παρασκευή ... αναρωτιέμαι όμως ποσα Km πρέπει να κάνω μέσα στην εβδομάδα ώστε να συμπληρώσω μαζί το μεγάλο 60ari την Κυριακή μαζί με τον Βαγγέλη...  .. ιδού η απορία ...

Βροχερός ο καιρός σήμερα αλλα ακόμα δεν έχει ρίξει βροχή άμα προλάβω να κάνω 45min ποδήλατο και άλλη μια ωρα "χόρτο" ελεύθερο τρέξιμο καλά θα ήταν, κανονικά σήμερα θα έκανα πισινα αλλα λόγο εορτής/αργίας η πισινα θα είναι κλειστή...

κοιτούσα τον Καιρό για της 30/05 και από'τι βλέπω θα έχει συννεφιά... ελπίζω όχι βροχή...

Σήμερα έκανα μια διαδρομή 25K με +1450m.3:49:09 Σήμερα χρής. πρώτη φορα τα μπατον (RAID LIGHT) όπως και τον σάκο 10L (raid Light). Τα μπατόν έχω μια Υπόνοια ότι με βοήθησαν ..

Νιώθω τα πόδια μου λίγο πιο ξεκούραστα σε σημεία της διαδρομής... Επίσης Έβρεχε Καρεκλοπόδαρα σε κάποια τμήματα της διαδρομής... Ενώ το αδιάβροχο-αντιανεμικο της LDL, βοηθησε κάπως την κατάσταση ... φόρεσα το ζακετάκι πάνω από τον Σάκο... επίσης όλη την διαδρομή την έκανα με πλήρης εξάρτηση/εξοπλισμό για utmb εκτος από τα φακελάκια του ισοτονικού που έπρεπε να έχω μαζί μου μέσα στο σάκο ....
Περιμένω, πως και πως το Κολυμβητήριο για να αναρρώσουν τα πόδια μου για το επόμενο ΜΕΓΑΛΟ Long run στις 30/5. Στοιχεια τις διαδρομής που έκανα εδώ ... connect.garmin.com/activity/34109429